салбырап түсу

См. также в других словарях:

• сасып-салбырап — (Алм., Шел.) асып сасып. С а с ы п с а л б ы р а п жайымызды айта бастадық (Б. Соқ., Қайдасың, Гаухар?, 24) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• жабағы — бұлт. Ұйысқан, қалың бұлт. Түс ауа аспанда күздің ж а б а ғ ы б ұ л т ы тұтасып, күн көзі жоғалды (Жұлдыз, №1, 1972, 128). Жабағы жүнденді. Ұйысу, тұтасу, алба жұлба болу. Суық сұр бұлт ж а б а ғ ы ж ү н д е н і п, аспанның сұрқын қашырып,… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• салпыншақ — зат. Құйысқанда, кісеннің жанында, жүгеннің сағалдырығында, өмілдірікте үзбелі, өрнекті, салбырап тұратын әшекейлер …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

• бел көтерме — (Рес., Сарат.) белкөтергіш. Екі жетек ағаш төмен салбырап түсіп кетпес үшін ершік арқылы өткізіліп, екі жетекке байланатын қайыс, жіп. Көкшетаудың кейбір аудандарында бауыр көтерме деп қолданылады …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• келіншектал — (Шымк., Мақт.) жіңішке бұтақшалары салбырап тұратын тал түрі, мәжнүн тал. Біз осы к е л і н ш е к т а л д ы анау жақтан әкеп еккен едік (Шымк., Мақт.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• саты — 1. (Шымк.: Сайр., Қызылқ.; Жамб., Шу; Жезқ., Ағад.) баспалдақ. С а т ы м е н там төбесіне шығып құрт жаямыз (Шымк., Сайр.). Тап осы кезде ол зәулім с а т ы н ы ң сонау биік басынан аяқтары салбырап, тырбаңдап түсіп келеді (Б. Соқ., Жекпе жек, 26) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сырға ен — (Талд., Панф.) құлақтың арт жағынан, алдыңғы жағынан, шетінен тіліп жасаған ен. С ы р ғ а е н салбырап тұрады (Талд., Панф.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• әзер-пәзер — үст. Әрең дегенде, зорға. Бастары салбырап кеткен, алға басқан аяқтары артқа кеткендей, құр сүлделерін сүйретіп, ә з е р п ә з е р қозғалады (Д. Рамазан, Жылап аққан., 23) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• жылауық — тал. Талдың жас өркендері жерге салбырап, төгіліп тұратын бір түрі. Сөйтіп, мынау жайқалып тұрған шырша, арша, емен, қарағай, қайың, ж ы л а у ы қ т а л секілді ағаштардың ұрығы сонау алыс Қиыр Шығыстан, Қырымнан әкелінген (О. Сәрсенбай, Шығ., 5 …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• көкқанаттан — ет. Қанаты енді ғана шыға бастау, әлі қатая қоймау. Балапан жарақат. Жаңа ғана к ө к қ а н а т т а н а бастаған, бір қанаты жерге қарай салбырап тұр (Қаз. пионері, 10. 11. 1971, 2) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• көнтақы — зат. Малға көп мінілгендіктен әбден қажыған ат. Олардың күнде малға мініліп жүрген к ө н т а қ ы л а р ы 2 3 айналғанда алқынып, мойындары салбырап, шетке шығып қалды (С. Ләмбеков, Әке жолы, 119) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі